Kun je de positieve bijdrage zien in de gebeurtenissen van het leven?

Het was weer een roerige week: 4000 mensen ontslagen bij Achmea, Sinterklaas bijna van de daken gewaaid, Nelson Mandela overleden. Zo even een opsomminkje van één klein weekje. Wat een impact: 4000 Nederlanders gaan nadenken over de volgende stap in hun bestaan, Sinterklaas en Zwarte Piet zijn weer terug van (bijna) weggeweest in de Nederlandse samenleving, een Zuid-Afrikaanse man laat een erfenis na van vredelievendheid, verbinding en vergiffenis.

      

Al deze gebeurtenissen hebben consequenties en het is aan jezelf om die goed of slecht, positief of negatief te noemen. Het maakt wel een enorm verschil waar je de focus op legt! Ben je geneigd tot doemdenken of ben je juist de eeuwige optimist? Of toch liever een evenwichtige balans tussen de twee?

Wat komt het dichtste bij en wat raakt je het meest? Waar hecht je waarde aan en wat gaat eigenlijk aan je voorbij? Waar heb je emotie bij en waar heb je overtuigingen over? Waar krijg je kippenvel van of tranen? En uiteindelijk: wat is de impact van alles dat er gebeurt om je heen voor jouw eigen toekomst?

Ik wens de 4000 werknemers van Achmea veel wijsheid en een mooie toekomst toe, ik ben blij voor de gezelligheid die Sinterklaas weer heeft gebracht en ik ben intens dankbaar voor de wijsheid van een man die zijn leven in het teken zette van vrede en vrijheid!

Wat het leven je ook toegooit

Er is een oude wijsheid die zegt dat ieder in dit leven moeilijkheden en uitdagingen te verwerken krijgt op het niveau dat ieder aankan. Wat zo iets wil zeggen dat het een compliment van het universum is wanneer je veel op je bordje krijgt: jij kunt dit aan! Je hebt voldoende weerbaarheid en veerkracht, voldoende wijsheid en inzicht, en voldoende in je mars om ook echt uitgedaagd te kunnen worden. Soms heeft het universum meer vertrouwen in onze capaciteiten dan wijzelf.

Mensen zijn geneigd om hun ervaringen onder te verdelen in positief en negatief: dit vind ik wel leuk en dat niet. Dat wil ik wel meemaken en daar loop ik van weg.

In dit leven leren we het meest van de momenten die niet fijn waren. Een groot persoonlijk verlies doet ons immers (altijd achteraf natuurlijk!) waarderen wat we hebben. De leerschool die we daar van krijgen is dat het zinnig is om in elk moment te waarderen wat het leven ons toegooit. Niks is eigenlijk alleen maar positief of alleen maar negatief. Achteraf kunnen onze ervaringen nog wel eens veranderen door nieuwe inzichten.

Kun je waarderen wat het leven je toegooit en er altijd ook de positieve bijdrage in proberen te zien? Dat zou mooi zijn: het leven is goed, wat er ook gebeurt………