Knopen doorhakken?

Knopen doorhakken.....

Vorige week ging ik op weg naar een klant; een directeur van een bedrijf van zo’n 40 mensen die aan zijn eigen ontwikkeling wil werken. Hij is succesvol maar niet zo gelukkig als hij zou willen. Een typisch gevalletje van mid-life-oriëntatie zou ik het noemen. Hij wil wel iets anders maar kan het huidige niet zomaar loslaten, en dat is logisch. Om te onderzoeken of de tijd voor hem is gekomen om echt veranderingen aan te brengen in zijn leven had hij van mij een paar opdrachten gekregen om uit te werken. Opdrachten die hem dwingen om serieus na te gaan denken over zijn toekomst.

Toen ik binnenkwam zag ik al dat hij niet ontspannen was en al snel gaf hij aan dat hij de dingen die hij had beloofd te doen niet had gedaan en ook niet kon verklaren waarom dat zo was. Zijn onvrede over zijn huidige situatie was alleen maar groter geworden, maar ook de angst om de realiteit onder ogen te zien. En dat is iets wat ik vaak zie in dit soort situaties; mensen blijven liever stil zitten in een oncomfortabele maar duidelijke situatie dan dat ze een onzekere situatie tegemoet treden. Daaronder ligt natuurlijk de angst dat wanneer ze de waarheid onder ogen zien dat er eigenlijk geen excuus meer is om niet meer te veranderen. En dat werkt verlammend; de onvrede blijft maar het nemen van een echte stap naar voren lukt niet.

Ik heb mijn koffie opgedronken en ben vertrokken en heb hem gevraagd om mij te bellen als hij wil gaan bewegen, als hij de eerste stap durft te gaan zetten op deze reis van zijn leven.

Vanmorgen belde hij mij op, hij had een slechte week gehad in een worsteling met zichzelf, maar de knoop is doorgehakt, hij gaat op weg; op zoek naar wat hij écht wil waarbij hij zich nu realiseert dat wat hij ook tegenkomt onderweg dat hij nog altijd degene is die beslist of hij de afslag neemt of niet. Hij had een week nodig gehad om zich te realiseren dat hij ook in onzekere situaties de touwtjes zelf in handen heeft en daardoor kijkt hij nu met veel ongeduld uit naar de spannende en onzekere reis die wij gaan maken…….

Rien Mook

www.interimcoaching.nl

De volgende fase staat te beginnen!

Het contrast tussen winter en lente zit in zoveel dingen: niet alleen de temperatuur, ook de geur, het geluid en het uitzicht, ja zelfs de smaak van de buitenlucht is anders. Met al onze zintuigen nemen we de verandering naar de volgende fase waar.

Het is de kunst van het leven om onze zintuiglijke waarneming steeds meer te verfijnen, zodat we elke verandering in en om ons heen perfect kunnen registreren. Soms lijkt het namelijk alsof het “ineens” anders is in ons leven en dat is niet zo. We hebben echter de signalen niet waargenomen!

Tijdens De Reis van het Leven hebben we onze zintuigen hard nodig: waar ben je, hoe voelt het, hoe ziet het eruit, wat hoor je en waar kun je van genieten?

Ik wens je weer een mooie week toe: proeven, ruiken, voelen, zien en horen!

Langzaam komt de zon door

De winter was lang en koud. Op alle fronten: de meteorologische winter qua temperatuur, lengte en schraalheid.

Maar ook nieuwe plannen wilden maar niet tot bloei komen alsof ze letterlijk het licht nog niet mochten zien.

Nieuwe relaties wilden niet echt ontluiken, ze bleven in de beleefdheidsfase hangen.

De gezondheid werd maar niet beter, steeds weer een verkoudheid of een spierpijntje.

De eerste mooie lentedag is aangebroken en er hangt een zweem van verwachting in de lucht: vogels lijken bijna zenuwachtig, mensen steken voorzichtig het hoofd uit het raam, de plantjes mogen weer het balkon en terras op, ondernemers durven weer te hopen op betere tijden.

De Reis van het Leven gaat altijd door de 4 seizoenen heen. En dit keer was de winter voor veel mensen echt heel lang, de voorraden uitgeput, de weerbaarheid laag, het smachten naar betere tijden groot. Het genieten wordt intens zodra de lente echt door gaat zetten.

De natuur biedt ons een groot scala aan contrasten en precies die contrasten houden ons wakker en scherp. Zonder de intensiteit van de seizoenen zouden we de verschillende smaken ervan niet kunnen proeven en waarderen.

Dankbaarheid dus ook voor de winter, ook al was deze nog zo schraal. De volgende fase staat te beginnen!

Is dit alles ?

Gisteren hebben we weer een fijne wandeling gemaakt. Niet zo’n hele lange maar wel door een mooi stukje Nederland, langs paden, de Lek en door weilanden. Met aan het einde een goeie lunch. Heerlijk om af en toe te doen.

Zo vind ik meer dingen leuk om te doen. Wandelen is er 1 van. Gesprekken voeren met cliënten is een andere. Zittend aan tafel, maar ook regelmatig wandelend. Voor veel mensen levert de combinatie van wandelen en praten wat goeds op. Delen, verdieping, verstilling, ruimte, inzicht.

Het laatste jaar kom ik minderen aan het wandelen toe. Ik zit meer aan tafel en meer achter de laptop. De social media zijn bij me naar binnen geslopen en ik word dikker …. Eerst via Linkedin, toen met Bloggen, vervolgens door Twitter, en recentelijk in Facebook.

Als ik alles bijhoud dan ben ik er diverse uren in de week mee bezig, en zelfs per dag als ik niet oppas. Ik verlang nog wel eens terug naar de tijd dat ik regelmatig wandelde in mijn vrije tijd. Mijn aandacht richtend op een belangrijk aspect in het leven. Door het gebruik van de diverse social media is mijn aandacht meer versnipperd geraakt. Soms word ik er onrustig van. Altijd bezig. Laptop uit. Telefoon aan.

Ik moet meer alert zijn op het vinden en behouden van balans. Tegelijk is het ook leuk. De wereld in een doosje. En ik merk in mijn werk dat het voor cliënten een nieuwe weg tot het verkrijgen van werk is. Met cliënten stem ik af wat het beste past. Een traditioneel gesprek aan tafel of wandelend verdiepen en brainstormen. En wel of niet de social media benutten om jezelf in je werk of als werkzoekende te profileren.

Ik wil dus alles! Wandelen, loopbaanadvies, social media. Ik vind het alle drie erg leuk om me mee bezig te houden. Zowel in mijn vrije tijd als in mijn werk, hetgeen toch al vaak door elkaar loopt. Het is ook complementair aan elkaar. Als je veel wandelt en buiten bent dan mis je een belangrijk stuk sociale ontwikkeling via de media. Als je veel achter je computer zit dan is het heerlijk om eens lekker naar buiten te gaan.

Rob van Veenendaal

De Reis van je Leven

 Is dit alles - Doe maar

Kleine stappen, groot effect

We zitten samen op een terras in de stad en kijken uit op het gebouw waar ze het grootste deel van haar studie heeft gedaan. Mooi gebouw, het zonnetje schijnt, allemaal studenten, lekker levendig!

Ze realiseert zich dat ze er toentertijd echter helemaal niet van heeft genoten. Ze was bezig met het “verwerken” van de gevolgen van een verkeersongeluk en het voldoen aan de onuitgesproken verwachting van haar ouders om “iets van haar leven te maken”. In plaats van een mooie tijd van ontwikkeling was haar studententijd een bron van zorg en onzekerheid. Als reactie daarop is ze stoer en hard geworden voor zichzelf: zo merkt ze tenminste niets van haar onzekerheid en onderliggend verdriet.

Ze heeft inmiddels absoluut iets van haar leven gemaakt en een belangrijke maatschappelijke positie veroverd. Ze heeft het naar haar zin met haar werk en nu is het tijd om het altijd aanwezige vermoeiende malen in haar hoofd achter haar te laten.

We staan op, lopen de gang binnen van het gebouw en kijken naar de jonge, hoopvolle studenten. Hun gelach en geroep is verfrissend: zoveel energie en zoveel zelfvertrouwen!

Ze wil het opeisen voor zichzelf en realiseert zich dat door het niet aangaan van de pijn van toen, ze deze nu al die jaren met zich mee heeft gesleept. Ze heeft genoeg geleden! De tijd van toen is slechts een herinnering, hij is niet meer echt. De realiteit is nu: een mooie baan, een liefdevol gezin, een goede gezondheid. Haar herinnering van toen is als het litteken dat we allemaal wel ergens hebben zitten: de echte pijn is allang weg. Wil ze de emotionele pijn blijven koesteren of kan ze zichzelf en “het leven” vergeven?

Ze kiest ervoor om trots te zijn op haar litteken: “kijk, het loopt van hier tot hier”.  Haar litteken herinnert haar eraan om goed voor haarzelf te zorgen, grenzen aan te geven en mededogen te hebben voor mensen om haar heen die door moeilijke tijden gaan. Dat inspireert haar en in plaats van malende gedachten in haar hoofd, vult ze nu bewuster haar taak in door goed te zorgen voor de mensen die onder haar verantwoording vallen.

De werking van wandelen !

Afgelopen weekend heb ik gewandeld in de omgeving van de Holterberg. Het waren wandelingen van ongeveer 4 uur. Bij die tijdsduur merk ik de helende werking van wandelingen heel sterk.

Meestal begint een wandeling met de vraag: ‘Welke kant?, of welke route?.”

Maar deze keer werd die vraag niet gesteld. We gingen gewoon op pad. Ik gaf mij gewoon over, er was vertrouwen dat ik het begin weer zou vinden.

Dat had te maken met vertrouwen in mijn wandelmaatje. Dat is heerlijk. Het voelt vrij. Het voelt tegelijk als verbonden zijn.

Dan de sensatie van de start: Wat ik voel is de ontvankelijkheid van mijn huid. Is de lucht fris, vochtig, koud?

Mijn ogen openen zich voor de omgeving. Ze ontspannen omdat bos en heide geen oplettendheid vragen. Eerder een zacht en rustig kijken naar de kleurenpracht van groen en andere buitentinten. De kleuren komen breed en zacht binnen.

Ze masseren mijn hersens omdat het beeld voorduurt en geen interpretatie vraagt. Eerder een voelen dan denken.

Mijn hart wordt aangesproken. Die maakt een sprongetje. Vreugde stroomt binnen door de verbinding met die vanzelfsprekende schoonheid. Ik voel de enorme levensenergie in mij gaan stromen.

Die ontmoet de aarde energie van bomen, struiken, zand en mos. Ook van het licht en de lucht en de wind. Er is de gewaarwording dat de kleine takjes van de bomen als haarvaten zijn waardoor ook mijn bloed zou kunnen stromen.

Ik voel mij in heel mijn wezen verbonden. Dat geeft vreugde.

En heel veel zin in het leven.

Dat is de werking van WANDELEN !

Peggy Segond Von Banchet

Navigatiesysteem?

Er zijn van die momenten dat je je afvraagt of je goed bezig bent met je leven. Als je de onderzoeken mag geloven dan zou meer dan de helft van de werkende Nederlanders liever ander werk hebben. En het werk staat daarin niet op zich; de meeste mensen hebben niet echt bewust een doel voor hun leven. We zijn aan de reis van ons leven begonnen zonder dat ons is verteld waar we naar toe moeten. Daardoor lopen we vaak anderen achterna of doen we maar wat we denken dat van ons wordt verwacht. En dan komt er op een zeker moment de vragen: “Doe ik dit wel goed?” ; “Waar doe ik het eigenlijk allemaal voor” of  “Wat moet ik gaan doen?”  Vaak duwen we die vragen weg omdat  het antwoord te moeilijk is om te vinden, maar meestal komt het gevoel van onvolledigheid toch steeds weer bovendrijven. Vergelijkbare vragen komen naar voren als er zich grote veranderingen manifesteren in je directe of naaste omgeving die je dwingen tot zelfreflectie….

 

Als je dat herkent dan ben je op een kruispunt in je leven aangekomen. Maar welke kant moet je op. Je wilt niet weer achter een ander aanlopen maar nu echt gaan doen wat je zelf wilt. Maar wat is dat dan? En als je het niet weet, hoe kom je er dan achter?

Als coaches van De Reis van Je Leven® zijn dit veel voorkomende levensvragen waarmee onze klanten ons benaderen, en de meesten denken dat ze de enige zijn met dit soort diepgaande onzekerheden over het juiste vervolg van de Reis die ze tot dan toe gemaakt hebben. Je hoeft er geen midlifecrisis voor in te gaan; mensen hebben op steeds jongere leeftijd essentiële levensvragen. Dat komt omdat je tegenwoordig op veel jongere leeftijd “de top” kunt bereiken en soms op je 25^e eigenlijk al niet veel meer te wensen hebt: de top van de piramide van Maslow is bereikt: en nu??Met de Reis van je Leven® maken wij met onze klanten de individuele reis van hun leven helder. Door samen terug te gaan naar plaatsen die belangrijk zijn geweest en door vanuit je persoonlijke kwaliteiten te onderzoeken welke route je op het aangekomen kruispunt in het heden moet gaan nemen.

Het antwoord op de afslag die je moet nemen kan niemand anders je geven. Er is geen navigatiesysteem wat je kan vertellen of je links- of rechtsaf moet en of het een keerpunt is of een lichte afbuiging. Als reiscoach van De Reis van je Leven® kunnen we wel helpen om jouw navigatiekaart helder te krijgen. Onze klanten bepalen zelf hun bestemming, maar wij brengen ze naar het juiste station of vliegveld!

Rien Mook