dinsdag 23 juli 2013

Uit de sleur stappen, doe het anders!!

Daar sta je dan. Je had het allemaal zo mooi uitgestippeld en dan loopt het leven opeens heel anders dan je had verwacht. Na 23 jaar huwelijk kom je tot de conclusie dat het ‘huisje-boompje-beestje’ gevoel heeft plaatsgemaakt voor een verdovende sleur waarin nog maar weinig ruimte is voor echt geluk en plezier. Als je terugkijkt dan vraag je je af waar het is misgegaan, waar die vrolijke en onbevangen jongeling in jezelf is gebleven?? Je piekert en drukt het gevoel weer weg. “Dat zal iedereen wel hebben  denk je dan. En daarmee bagatelliseer je je eigen gebrek aan geluk.  En zo blijf je, zonder dat je het goed in de gaten hebt, hangen in de sleur van je leven. Samen oud worden dan maar, zonder al te veel sores aan je hoofd…….

Voor de meeste mensen is dit een beeld waar ze van gruwen, en toch overkomt het heel veel mensen. Als je kritisch naar je eigen situatie kijkt dan zullen de meeste mensen er niet aan ontkomen dat het een herkenbare situatie is.  Misschien denk je tijdens het lezen van deze blog dat het bij jou niet het geval is; dat kan en dat hoop ik, maar ik wil je toch uitnodigen om die vraag eens echt goed kritisch te onderzoeken. Er is niets mis mee om zo door te gaan zolang je die keuze maar heel bewust maakt. Maar besef je wel dat je ook een andere keuze kunt maken. Dat je nu eenmaal soms een andere afslag moet proberen als je op een kruispunt staat en dat het niet erg is om een onbekende weg te proberen. 

Ik nodig je uit om de confrontatie met jezelf aan te gaan en iedere week jezelf voor te nemen om één ding anders te gaan doen. Trek jezelf uit de sleur die anders onvermijdelijk is en ontdek dat er meer is, dat je meer kunt en dat je veel meer kunt lachen dan dat je nu doet.
Maak met jezelf en in jezelf die reis van je leven; kijk terug hoe het was en kies of je zo verder wilt. Ik kan het je van harte aanraden.


Rien

dinsdag 9 juli 2013

Welke interessante ontwikkeling ga je toevoegen aan je eigen boek?

Is het je ooit opgevallen dat in de momenten waarop het erom spant in je leven, je de grootste doorbraken maakt en je echt voelt dat je leeft? In die momenten kom je ook in contact met wat echt belangrijk voor je is en de redenen waarom je leeft!

Ikzelf had deze week zo’n ongelooflijk spannend moment. Ik werd echt getest in het behouden van mijn rust en het varen van mijn eigen koers terwijl “alles” leek tegen te zitten. Ik ben geslaagd voor de test en ik ben trots op mezelf. Maar ik had het niet gekund zonder de hulp en de morele support van anderen. Ik heb geluisterd, gedeeld, geoefend en al mijn dienaren in werking gezet (lichaam en ademhaling rustig, emotie afgestemd op mijn eigen zender, ratio alles goed laten overdenken). Mijn resultaat was navenant, ik heb weer zeggenschap over een situatie die uit mijn eigen handen leek.

In een moeilijke situatie hebben we de belangeloze, gecommitteerde input van anderen nodig om onszelf naar grotere hoogten te brengen. Ze weten dat in de sport al heel lang, het geldt ook voor alle andere gebieden in ons leven. Wat heb jij nodig om een grote nieuwe stap te zetten?

dinsdag 2 juli 2013

Wie de wereld niet verkent, leest altijd dezelfde pagina van een avontuurlijk boek

Nu de vakanties weer beginnen breekt er ook een tijd aan waarin we kunnen ontspannen en eindelijk weer eens toekomen aan een goed boek. Traditioneel is de vakantie ook vaak een tijd waarin mensen nadenken over hoe hun eigen levensverhaal zich ontwikkelt. Is die baan nog wel zo spannend of wordt het tijd om een bladzijde om te slaan? Sinds 2008 zijn veel mensen een beetje op dezelfde pagina blijven hangen. Want in een crisis neem je geen risico met je vaste baan: Blijf zitten waar je zit en verroer je niet, houd je adem in, maar stik niet! Het gevolg is dat een flink aantal mensen zich in de afgelopen 5 jaar niet meer hebben ontwikkeld en kansen aan zich voorbij hebben laten gaan. Denk daarom tijdens deze vakantieperiode eens na over je mogelijkheden om je eigen verhaal spannend te houden. Welke interessante ontwikkeling ga je toevoegen aan je eigen boek en welke uitdaging gaat jij als hoofdpersoon niet (langer) uit de weg?


Met dank aan Joris Wassink